تراشکاری فلزات، فرآیند ماشین کاری یک قطعه فلز به شکل مورد نیاز با برداشتن بخشی از فلز است که به نام swarf شناخته می شود. فرآیند تراشکاری چرخشی فلزات  به ویژه برای ساخت اشیایی مانند پایه میز و صندلی، دستگیره در، پیچ و مهره و غیره استفاده می شود. تراشکاری فلزات شامل انواع لوله سیلندری، شفت هارد کروم، میل کروم، لوله کروم و انواع پیچها و غیره را می شود.

تراشکاری فلزات چیست؟

تراشکاری عبارت است از شکل‌دهی فلزات به روش براده‌برداری با استفاده از ماشین تراشکاری. در این روش از شکل‌دهی فلزات، فلز که عمدتاً به شکل استوانه‌است (البته اشکال دیگر فلز نیز قابل استفاده‌است)، با قدرت و سرعت معین به چرخش درآمده و با حرکت تیغچه‌های تراشکاری بر روی آن، عمل براده‌برداری با عمق و سرعت معین انجام می‌شود.

محور حرکت قطعه می‌تواند خط صاف یا در راستای مجموعه‌ای از منحنی‌ها و زوایا باشد. معمولاً اصطلاح تراشکاری برای توضیح تولید سطح خارجی با عمل تراش به کار برده می‌شود، در حالی که برای تولید سطوح داخلی از واژه بورینگ استفاده می‌شود؛ به همین دلیل، عبارت “تراشکاری و بورینگ” برای خانواده بزرگ‌تری از فرایندها به نام تراشیدن استفاده می‌شود.

تراشکاری  فلزات به هزاران سال پیش برمی گردد. اولین شواهد تصویری که باستان شناسان در مقبره پتوسیریس فرعون مصری قرن چهارم کشف کردند، تصویری از دو مرد را نشان می دهد که در حال کار با ماشین تراش باستانی هستند. تکنسین ها می توانند تراشکاری فلز را با دست انجام دهند، اما اکثر مغازه ها از ماشین تراش مکانیزه در عملیات خود استفاده می کنند.

ماشین تراشکاری

تراشکاری نام خود را از ماشین آلات مورد نیاز برای انجام این عملیات، یعنی ماشین تراشکاری گرفته است. انواع مختلف ماشین تراشکاری وجود دارد، اما مفهوم عملیاتی مشابه است. در بیشتر موارد، ماشین تراشکاری، دارای یک موتور الکتریکی است که یک حرکت چرخشی ایجاد می کند که به سر درایو منتقل می شود. یک دوک بر روی این سر درایو نصب شده است که قطعه مورد نظر را در تمام مراحل چرخش نگه می دارد. در سمت راست دوک، یک کالسکه کشویی نصب شده است که برجک ابزار روی آن نصب شده است. این برای نگه داشتن تمام ابزارهایی که برای ایجاد اصطکاک روی قطعه چرخشی که توسط دوک حمایت می شود استفاده می شود، طراحی شده است. بسته به نوع کار و تغییر شکل قطعه ای که به دست می آید می توان از ابزارهای مختلفی استفاده کرد.

مراحل فرآیند تراشکاری

تراشکاری می‌تواند به صورت دستی با دستگاه تراش سنتی که نیازمند نظارت دایمی اپراتور می‌باشد، یا با استفاده از دستگاه تراش اتومات انجام شود. امروزه رایج‌ترین دستگاه اتومات CNC(کنترل عددی) می‌باشد. فرآیند چرخش شامل دو مرحله است. در اولی، مواد تقریباً برداشته می‌شود، در حالی که در دومی، قطعه تا کوچک‌ترین جزئیات شکل می‌گیرد تا شکل و اندازه مورد نیاز به دست آید.

تراشکاری اساسی ترین فرآیند ماشینکاری است. همچنین رایج ترین عملیات ماشین کاری تراش است. در طول فرآیند چرخش فلز، یک ابزار برش قطعات فلزی را از قطر بیرونی قطعه کار در حال چرخش کم می کند. هدف اصلی تراشکاری فلز کاهش قطعه کار به ابعاد مورد نظر است. چرخش می تواند بر روی سطح خارجی قطعه یا به صورت داخلی باشد که به آن خسته کننده نیز می گویند. مواد مورد استفاده در این تولید عموماً یک قطعه کار است که توسط فرآیندهای دیگر مانند ریخته‌گری، آهنگری، اکستروژن یا کشش تولید می‌شود.

تراشکاری فلز نوعی ماشینکاری است. این یک فرآیند حذف مواد است که برای ایجاد قطعات چرخشی با برش مواد ناخواسته استفاده می شود. فرآیند تراشکاری فلز به یک ماشین تراشکاری یا تراش، یک قطعه کار، یک فیکسچر و یک ابزار برش نیاز دارد. قطعه کار یک قطعه فلزی از پیش شکل است که روی فیکسچر محکم شده است. فیکسچر به دستگاه تراش وصل شده و با سرعت بالا می چرخد.

کاتر معمولاً یک ابزار برش تک نقطه ای است که به دستگاه متصل می شود. با این حال، برخی از عملیات از ابزارهای چند نقطه ای استفاده می کنند. ابزار برش انتخاب شده به قطعه کار چرخان وارد می شود و مواد را در تراشه های کوچک برش می دهد تا شکل مورد نظر را ایجاد کند.

چرخش قطعات چرخشی و معمولاً متقارن محور را با ویژگی‌های بسیاری مانند سوراخ‌ها، شیارها، رزوه‌ها، مخروطی‌ها، پله‌های با قطرهای مختلف و حتی سطوح کانتور تولید می‌کند. قطعاتی که به طور کامل از طریق تراشکاری ساخته می‌شوند، اغلب شامل اجزای محدودی هستند، شاید برای نمونه‌های اولیه. تراشکاری فلز نیز معمولاً به عنوان یک فرآیند ثانویه برای افزودن یا اصلاح ویژگی‌های قطعات تولید شده با استفاده از رویکردی متفاوت استفاده می‌شود. با توجه به پوشش سطح و تحمل بالایی که تراشکاری فلزی ارائه می دهد، برای افزودن ویژگی های چرخشی دقیق به عنصری که شکل اصلی آن قبلاً شکل گرفته است ایده آل است.

مراحل کار دستگاه تراش فلز

• حفاری

حفاری فرآیند فلزکاری برای بزرگ کردن سوراخی است که قبلاً سوراخ شده (یا ریخته‌گری شده) با استفاده از یک ابزار برش تک نقطه‌ای (یا یک سر حفاری حاوی چندین ابزار از این قبیل). مته معمولاً برای دستیابی به دقت بیشتر در قطر سوراخ استفاده می شود و می توان از آن برای برش سوراخ مخروطی استفاده کرد. حفاری مشابه قطر داخلی تراشکاری است که قطرهای خارجی را کاهش می دهد.

• چرخش پخ

مشابه تراش پله ای، تراش پخ یک انتقال زاویه ای از یک لبه مربع بین سطوح با قطرهای مختلف چرخش ایجاد می کند.

• چرخش کانتور

در عملیات چرخش کانتور، ابزار برش به صورت محوری مسیر را با استفاده از هندسه از پیش تعریف شده دنبال می کند. برای ایجاد اشکال مورد نظر در محصول نهایی، چندین پاس از یک ابزار کانتورینگ ضروری است.

• حفاری

حفاری فرآیند فلزکاری است که در آن مواد از داخل قطعه کار جدا می شود. در این فرآیند از مته های استاندارد استفاده می شود که در برجک ابزار ماشین تراش ثابت نگه داشته می شوند. ماشین های حفاری جداگانه موجود می توانند این روش را انجام دهند.

• رو به رو

مواجهه در زمینه کار تراشکاری فلز شامل حرکت ابزار برش انتخابی در زوایای قائم به محور چرخش قطعه کار است. روکش با عمل اسلاید متقاطع انجام می شود. اولین عملیات اغلب در تولید قطعه کار و اغلب آخرین عملیات انجام می شود – از این رو عبارت “پایان می آورد”.

• شیار کردن

در فلزکاری، شیار کاری شبیه به جداسازی است، اما شیارها به جای اینکه قطعه را به طور کامل از استوک جدا کنند، به عمق خاصی بریده می شوند. ماشین‌کارها می‌توانند شیارکاری را روی سطوح داخلی و خارجی و سطح قطعه انجام دهند (همچنین به عنوان شیار کردن چهره یا ترپنینگ نیز شناخته می‌شود).

• چرخش سخت

تراش سخت شامل تراشکاری فلز برای موادی با سختی Rockwell C بیشتر از 45 است. معمولاً پس از عملیات حرارتی قطعه کار انجام می شود. فرآیند تراش سخت تمایل دارد تا جایگزین عملیات آسیاب سنتی تر شود.

چرخش سخت برای قطعاتی که به دقت گردی 0.5-12 میکرومتر یا زبری سطح Rz 0.8-7.0 میکرومتر نیاز دارند، مناسب است. کاربردهای تراش سخت شامل چرخ دنده ها، اجزای پمپ تزریق و اجزای هیدرولیک از جمله کاربردهای دیگر است.

• فراق

فرآیند جداسازی که به آن جداسازی یا قطع نیز می‌گویند، شیارهای عمیقی ایجاد می‌کند که یک جزء کامل یا نیمه تکمیل‌شده را از انبار اصلی خود حذف می‌کند.

• چرخش چند ضلعی

تراشکاری چند ضلعی یک فرآیند تراشکاری است که در آن اشکال غیر دایره‌ای بدون وقفه در چرخش ماده اولیه ماشینکاری می‌شوند.

• ریمینگ

ریمینگ یک عملیات اندازه گیری است که مقدار کمی فلز را از سوراخی که قبلاً حفر شده است، جدا می کند. Reaming برای ایجاد سوراخ های داخلی با قطر بسیار دقیق استفاده می شود. به عنوان مثال، یک سوراخ 6 میلی متری با سوراخ کردن با مته 5.98 میلی متری ایجاد می شود و سپس به ابعاد دقیق باز می شود.

• چرخش کروی

چرخش کروی شکل یک توپ را روی قطعه کار ایجاد می کند.

• مرحله چرخش

فرآیند چرخش پله ای دو سطح با تغییر ناگهانی قطر بین آنها ایجاد می کند. محصول نهایی شبیه یک مرحله است.

• تراش مخروطی

تراشکاری مخروطی یک سطح مخروطی شکل را با کاهش یا افزایش تدریجی قطر از قطعه کار استوانه ای ایجاد می کند. این عملیات مخروطی کاربرد گسترده ای در ساخت ماشین آلات دارد. تقریباً همه دوک های ماشین دارای سوراخ های مخروطی هستند که ساقه مخروطی ابزارهای مختلف و دستگاه های نگهدارنده کار را دریافت می کنند. تراش مخروطی یک انتقال سطح شیب دار بین دو سطح قطعه کار با قطرهای مختلف ایجاد می کند. نتیجه به دلیل حرکت زاویه دار بین قطعه کار و ابزار برش است.

• نخ زنی

هر دو رزوه پیچ استاندارد و غیر استاندارد را می توان با استفاده از یک ابزار برش مناسب روی تراش چرخاند. به صورت بیرونی یا درون سوراخ، که معمولا به عنوان رزوه تک نقطه ای نامیده می شود.

ماشین تراشکاری فلزات، چه کاربردهایی دارد؟

از این دستگاه در صنایع مختلف و ساخت تجهیزات مختلفاستفاده می شود که عبارتند از:

• فلزات آهنی مانند آهن، فولاد یا چدن
• آلومینیوم
• برنج و سایر آلیاژهای مس
• آلیاژهای نیکل با دمای بالا
• تیتانیوم
• سایر فلزات غیر آهنی
• دستگاه تراش فلز

شرکت پارس کروم، با بیش از دو دهه فعالیت، با کیفیت ترین نوع سنگ زنی و استوانه تراشی لوله سیلندری را انجام می دهد. جهت سفارش و استعلام قیمت به سایت https://parschrome.com مراجعه بفرمایید.